Zo tegen het einde van het jaar blikken we terug op wat geweest is.
Eind november ontmoeten wij de families in een warme ambiance, als dank voor het feit dat wij in de afgelopen twee jaar iets voor hen hebben mogen betekenen.
Zij gaven ons het vertrouwen samen met hen het afscheid vorm te geven voor hun geliefden.
Een aantal van hen leerden we soms al kennen enkele weken of maanden voorafgaande het afscheid. Bij anderen kwamen we pas na het overlijden in beeld. De eerste ogenblikken van wederzijds aftasten voelden al vrij snel heel vertrouwd.
De avond stond in het teken van ‘ook verdriet verdient herinneren met een glimlach’.
We hebben teruggeblikt naar het afscheid wat heeft plaatsgevonden, we hebben herdacht en gedeeld. Maar vooral ook hebben we gekeken hoe eenieder, ondanks het verdriet van het gemis, ook weer mag en kan genieten van de kleine en soms zelfs ook grote geluksmomenten in het leven. Geluksmomenten die je vreugde kunnen geven. Ze mogen er zeker zijn.
Hoe kun je deze lichtpuntjes vasthouden. Lichtpuntjes of wel geluksmomentjes, het is iets positiefs wat je hoop kan bieden in slechte omstandigheden. Het zorgt voor verbinding met het hier en nu, maar ook de verbinding tussen het verleden en de toekomst.
Lichtpuntjes zijn namelijk ook herinneringen. De mooiste herinneringen verlichten je denken, je zijn, zij geven je een warm en licht gevoel. Zij helpen je om weer met een glimlach op je gezicht naar de toekomst te kijken.
Zo op het einde van dit jaar wensen wij jullie allemaal, wel of niet in een verdrietige omstandigheid, mooi lichtpuntjes toe voor 2019!