Vage gezondheidsklachten maakten dat deze man toch maar eens zijn huisarts belde voor een afspraak. Daar kwam hij nooit, hij was altijd fit en gezond. Niets bleek minder waar. De man bleek ongeneeslijk ziek, met een prognose van slechts enkele weken.
Een enorme tegenslag, maar bij de pakken neerzitten deed hij zeker niet. Hij wilde zelf de regie over zijn afscheid houden, zijn geliefde wilde hij er niet mee opzadelen.
Thuis bij dit warme echtpaar bespraken we zijn wensen. Het was een mooi, tegelijk verdrietig en ook constructief gesprek. De nodige voorbereidingen waren reeds door hem getroffen. De locatie stond vast en een lieve vriendin gaf inspiratie voor de rouwkaart. Samen bespraken we alle stappen die genomen moesten worden, vanaf het moment van overlijden tot aan de dag van het fysieke afscheid.
Deze lieve man zou drie maanden later zijn 70e verjaardag vieren. Het werd zijn missie om dat feestje nog met zijn familie en vrienden te vieren. Sinds de diagnose had hij de agenda erbij gepakt en deze gevuld met momenten om zoveel mogelijk kostbare tijd door te brengen met zijn dierbaren. Hij was enorm dankbaar voor iedereen die zijn leven zo had verrijkt. Voor de mensen met wie hij had gevaren, motor had gereden, de passie voor Saab deelde, en het F1-circuit had bezocht. Zijn neefjes verrasten hem met een film over zijn leven.
Het was prachtig en hij werd diep geraakt door alle warmte en aandacht die hij ontving.
De hoop op drie maanden bleek uiteindelijk nog geen drie weken. De situatie werd in een razend tempo onhoudbaar en zo begon deze kapitein helaas veel te snel aan zijn laatste reis.