Een hecht gezin met zes kinderen krijgt op de eerste dag van dit jaar te maken met een verdrietige situatie. Vader wordt opgenomen in het ziekenhuis en blijkt erg ziek te zijn. Enkele dagen later begint hij aan zijn laatste reis.
Het verdriet en gemis zijn groot. Het is bijzonder om van een afstandje te aanschouwen hoe dit gezin het verdriet met elkaar draagt en er alles aan doet om er voor moeder te zijn.
Onderling kwam een soort energie vrij waarmee zij de kracht vonden om met elkaar een prachtig afscheid vorm te geven.
Ook was er veel aandacht voor iedereen die hen liefhad.
Zo boden zij alle belangstellenden de gelegenheid om op twee verschillende momenten thuis langs te komen om te condoleren en afscheid te nemen.
Uiteindelijk volgde de dag van het afscheid, waar iedereen een prachtig inkijkje kreeg in het leven van dit warme gezin. Naast zes kinderen waren er ook vier kleinkinderen. Zielsgelukkig was deze man dan ook geweest met zijn rol als opa. En andersom was hij voor de kleinkinderen een opa uit duizenden.
Afscheid nemen van je opa is niet leuk en maakt je verdrietig. Het kleine meisje van 7 jaar op de foto was dan ook vastbesloten om Chantell een handje te helpen op het afscheid van haar opa.
Zij is niet van Chantell haar zijde geweken en ter plekke hebben zij het slotwoord aangepast, zodat zij dit zelf kon voordragen.
Een inspirerend voorbeeld, zo omschreef oma deze kleindochter. En dat is ze zeker! De nieuwe generatie in deze familie. En misschien ook wel onze nieuwe collega over 20 jaar.