Hij had ervoor gekozen om zijn “oude dag” genietend door te brengen in zijn favoriete vakantieland. Samen met zijn vrouw had hij er echt zijn eigen plek van gemaakt. Prachtig huis tussen de lavendelvelden. Zon, natuur en dieren om zich heen. Dit was echt wat ze noemen, leven als een God in Frankrijk.
Maar ook dromen kunnen in duigen vallen. Hij werd ziek en na afscheid genomen te hebben van zijn Franse vrienden koos hij ervoor om terug te keren naar Nederland. Tijd te hebben om daar afscheid te nemen van zijn moeder, broer, zus en overige familieleden. Het werd een warm onthaal en wat achteraf bleek, een waardevol onthaal. Een paar uur nadat hij in Nederland was, heeft hij zijn ogen definitief gesloten.
Vanuit het vakantiehuis waar zij hun intrek hadden genomen is zijn afscheid vormgegeven. Gezocht naar een passende omgeving waar de bijeenkomst gehouden kon worden. Het moest recht doen aan Frankrijk, aan de omgeving waar hij zo graag vertoefde. Zo fijn, dat ook wij hier in Nederland zulke plekken hebben en weten te vinden. In de sereniteit van de natuur, ruikende naar de lavendel die we hebben ‘ingevlogen’. Dit deed het gezin denken aan hun geliefde woonomgeving. Hier zijn we bij elkaar gekomen en hebben familieleden, vrienden en bekenden afscheid van hem kunnen nemen.
Tijdens het uitzwaaien hebben we geklonken met zijn favoriete Franse biertje in de hand. Zo is hij vertrokken naar zijn laatste bestemming.