Hoe goed ken je iemand van wie je houdt? Hoe blijft je liefde voor iemand die je pijn heeft gedaan met zijn of haar keuze toch overeind?
Soms zijn dit vragen die op je pad komen wanneer er iets totaal onverwachts gebeurt in je leven.
Zij leken het ideale echtpaar. Iedereen kon altijd bij hen terecht. Samen waren zij, zoals het spreekwoord zegt, vier handen op één buik.
Het leek een dag te gaan worden zoals geen ander. ’s Morgens, toen zij naar haar werk vertrok, een knuffel en een groet, “tot vanmiddag”. Midden op de dag nog een lieve app, afgesloten met een hartje en een kus. Dan komt zij thuis uit haar werk en is hij er niet.
Velen zouden denken, dat is toch niet ongewoon? Voor hen wel. Op tafel ziet zij zijn telefoon en portemonnee liggen, maar zijn autosleutels zijn weg. Na een half uur neemt zij eerst contact op met haar directe naasten.
Als blijkt dat niemand iets van hem gehoord heeft, belt zij de politie om hem als vermist op te geven. Haar bezorgdheid en radeloosheid klinken door en de politie geeft een signalement af. Zelf gaat zij met een aantal familieleden en vrienden op zoek. Maar waar ga je zoeken? Ze rijden naar iedere plek die zij kennen in de omgeving. Tot laat in de avond zoeken zij verwoed door. Niemand, maar dan ook niemand komt met positief bericht bij haar terug. Ontdaan, onwetend en met pijn in haar hele lijf en hart zit zij thuis op de bank te wachten op de deur die opengaat. Helaas, een vervlogen droom.
In de vroege morgen gaat de deurbel. Langzaam doet zij de deur open, bang voor wat zij te zien en te horen gaat krijgen. De politie vertelt dat haar man terecht is, maar niet meer in leven. Dan valt haar toekomst in duigen.
Verdrietig dat de gedachten in je hoofd, je zo ziek kunnen maken dat je niet meer kunt beseffen dat sommige keuzes duizendmaal pijnlijker zijn dan de zorgen die je denkt te hebben.
Vanaf het moment dat zij hoorde dat haar man het leven achter zich had gelaten, zijn het de gedachten van zijn liefde voor haar, die haar op de been houden. Dat zijn liefde voor haar zo groot was, dat hij haar geen pijn wilde doen met zijn zorgen.