In ons werk komen wij veel verschillende families tegen. Vorig jaar liep dit zeer uiteen. Wij kwamen families tegen die afscheid hebben genomen van een oudere partner.
Is voor deze categorie het verdriet en de pijn minder? Niets is minder waar. Stel je toch voor dat je zelf ruim in de tachtig bent en je partner verlaat deze wereld. Samen heb je misschien meer dan zestig jaar lief en leed gedeeld. Wat een enorm gemis wanneer je dan alleen achterblijft. Natuurlijk zien wij dankbaarheid bij die mensen, voor de lange periode die zij samen hebben gehad, maar ook reddeloosheid en eenzaamheid.
Wij zagen kinderen die achterbleven nadat hun laatste ouder was overleden. Ook hier vaak dankbaarheid voor de tijd dat zij hun vader of moeder nog in hun midden hadden, maar daarnaast de wetenschap nu wees te zijn.
De laatste draad van verbondenheid met hun bestaan verbroken.
Wij zijn veel families tegengekomen waarvan de partners dachten samen te mogen gaan genieten van hun vrijheid. Kinderen de deur uit en het werkzame leven achter zich gelaten. Dan ineens slaat het noodlot toe en moet één van de twee de toekomstplannen die zij samen hadden aanpassen naar een nieuwe toekomst.
En hoe confronterend is het wanneer je in aanraking komt met het overlijden van een kind? Wij zagen de betrokken gezinnen worstelen met de enorme pijn en het intense verdriet. Opa’s en oma’s die met hun eigen verdriet bezig waren en de extra pijn die zij ervoeren te zien dat hun eigen kind zoveel pijn lijdt met het verlies van hún kind.
Het is alsof een stukje uit ieders ziel wordt weggenomen.
Ook mensen die het om de één of andere reden minder hebben getroffen in de maatschappij. Mensen die bijvoorbeeld op straat leefden. Ook zij lieten mensen achter, familie met wie zij misschien lange tijd geen contact hadden en mensen met wie zij dagelijks leefden.
Ieder kreeg te maken, op zijn of haar eigen wijze, met gemis en verdriet.
Alle mensen verdienen een mooi, waardig en persoonlijk afscheid.
Uiteraard voor henzelf maar ook voor diegene die achterblijven. Zodat zij terug kunnen kijken op een warm en bijzonder afscheid, waarin herinneren en verbondenheid met elkaar centraal staan. Dat wij er ook dit jaar weer mogen zijn voor families die dit wensen en nodig hebben.