Zij was een sterke vrouw die niets bespaard was gebleven in dit leven. Ondanks alles wat zij had meegemaakt, stond zij met beide benen op de grond en zag zij haar leven positief tegemoet.
Met haar man, die tevens haar beste maatje was, maakte zij mooi plannen voor de toekomst. Zij zetten hun huis te koop om samen een zonnige toekomst tegemoet te zien in Spanje.
Op het moment waarvan zij dacht een droom waar te gaan maken, veegde de longarts plots haar toekomst onder haar voeten weg.
Gehard door het leven, zette zij ook dit keer haar schouders eronder. Plannen, nu voor de korte termijn, werden opnieuw bekeken en het vechten voor meer tijd begon. Ieder lichtpuntje werd omarmd, maar deze ziekte bleek al te veel om zich heen te hebben geslagen. Terwijl iedereen dacht dat het nog enigszins ging, kwam daar toch plotseling de ommekeer. Vrij onverwachts verliet zij op een zondagmorgen al die haar lief waren, om daar aan te komen bij haar geliefden die haar waren voorgegaan. Haar afscheid werd vormgegeven in haar eigen geliefde omgeving. Onder de overkapping, waar zij zo graag zat, hebben wij haar in het midden geplaatst. Haar familieleden, vrienden en niet te vergeten haar trouwe viervoeters stonden om haar heen. Op deze plek hebben haar kleinkinderen haar in het licht gezet, door de kaarsen op haar kist aan te steken. Mooie woorden, recht uit het hart, werden uitgesproken en er werd naar haar muziek geluisterd. Toen het moment van uitzwaaien was aangebroken, plaatste haar gezin haar in haar eigen camper.
Zij begeleidde haar door een haag van liefde op weg naar haar laatste bestemming, waar zij met elkaar haar lichaam uit handen gaven. Haar reis op deze aarde was voltooid. Zij was aan een nieuwe reis begonnen, een reis geheel tegen haar dromen in, een reis die zij alleen moest gaan maken.